Ağa Laçınlı- Gecənin şeiri "Barışmaram"

Gedirsənsə, gözünü məndən tamam kəsib get,

Gözünlə barışaram – özünlə barışmaram!

Yoxluğumun ucundan, həsrətimin ucundan

Yuxuna qarışaram – özünlə barışmaram!

Dilinin kor tiyəsi öyrənibdi pis kəsə,

Pisini də öyərəm, özgə səni pisləsə.

Dərd qəlbini tək görüb qarmalamaq istəsə,

Dərdinə darışaram – özünlə barışmaram!

Sən yanılan, yandıran, sən küsdürən, sən küsən,

Heç qapından girmərəm, qayıt desən, gəl desən.

Görsəm dara düşmüsən, görsəm yaman gündəsən,

Yağınla vuruşaram – özünlə barışmaram!

Çox əyri düzələrdi qovuşsaydı düz-düzə,

İllər ilmə toxudu, söykənmədi söz-sözə.

Elin yığnaq yerində birdən gəlsək üz-üzə,

Halını soruşaram – özünlə barışmaram!

Axı mənə kim çatar ağ günü diləməkdə,

Qələbəni gəzmərən qırmaqda-şiləməkdə.

Oğul-uşaq böyüdüb başçılıq eləməkdə

Yolunla yarışaram – özünlə barışmaram!

Qəlbə hopur sirdaşın hər baxışı, hər izi,

Düşmən çıxan dostun da ağır olur itkisi.

İşdir, səndən başlayıb ölüm ayırsa bizi,

Qəbrinə sarışaram – özünlə barışmaram!

8 aprel. 1982-ci il

Ağa Laçınlı